فلسفه تشریع روزه در قرآن و روایات

اصولا بحث در علل احکام شرعی از این منظر که مکلف به مقتضای بعندگی بایستی در مقابل خداوندتسلیم محض باشد موضوعیت ندارد، همین طور به لحاظ علم بشر، آگاهی کامل به مصالح و مفاسدی که نزد شارع مقدس منظور است از قلمرو توان علمی انسان خارج است در عین حال ازآنجا که قرآن کریم به تعقل و اندیشه دعوت فرموده و گاه به بعض مصالح و مفاسد در تشریع احکام اشاره نموده همین طور در احادیث معصومین- علیهم السلام- چنین شیوه ای دیده می شود. لذا در همان محدوده ای که قرآن و حدیث راهنمایی نموده اند،بحث و بررسی برای اهل ایمان بلکه برای دیگران مؤثر خواهد بود. بر این اساس توجه به آثار وبرکات روزه داری که در قر آ ن کریم وروایات وارد شده است از یک سو پاسخ به شبهات خواهدبود و از سوی دیگر از نظر اقتصادی و فرهنگی واجتماعی واخلاقی موثر می باشد. در مقاله حاضر در دوبخش آ یات قرآن و روایات معصومین نه به صورت فراگیر بلکه درحدیک مقاله به بعض مصالح روزه داری پرداخته شده است.